O nas
O nas
Pierwsza drużyna o numerze 18 powstała w Szczercowie we wrześniu 1995 roku przy Klubie Młodzieży „Kuźnia”. Drużyna została powołana rozkazem Komendanta Hufca Piotrków Trybunalski i nosiła nazwę 18 Piotrkowska Drużyna Harcerska „Kuźnia” Granatowe barwy, tradycje oraz część obrzędowości drużyna przejęła od 8 Piotrkowskiej Drużyny Harcerskiej „Trop” im. Włodzimierza Puchalskiego. W 1996 roku drużyna wstąpiła do I Środowiskowego Szczepu Harcerskiego „Matecznik” im. Józefa Grzesiaka „Czarnego” w Piotrkowie Trybunalskim w którym funkcjonowała przez 16 lat. W 2012 roku drużyna powróciła do samodzielnej działalności.
W 2015 roku w Szczercowie powstała 18 Gromada Zuchowa „Małe Grizli” oraz 18 Drużyna Harcerzy Starszych „Zyngra” im. Jerzego Kukuczki, które razem z 18 Drużyną Harcerską „Kuźnia” im. Jerzego Kukuczki zawiązały Szczep 18-tych Drużyn Harcerskich w Szczercowie. W 2017 roku 18 DH „Kuźnia” i 18 DHS „Zyngra” podzieliły się na drużyny męskie i żeńskie a 18 Gromada Zuchowa podzieliła się na dwie gromady „Małe Grizli” i „Duże Grizli”. W 2018 roku powstał Krąg Instruktorski „Osiemnastka”.
W roku 2021 działalność w Szczercowie rozpoczęły kolejne jednostki: 18 Próbna Drużyna Wędrownicza oraz 18 Próbna Gromada Zuchowa. Powstał także Krąg Starszyzny Harcerskiej „Kawki 18”. W sąsiedniej gminie powstała 18 Próbna Drużyna Harcerska w Klukach oraz 18 Próbna Gromada Zuchowa w Klukach. Dotąd zuchy, harcerki i harcerze z Kluk działali w drużynach szczercowskich. Z chwilą powołania drużyny w Klukach mogą brać udział w zbiórkach miejscowej gromady zuchowej i drużyny harcerskiej.
6 września 2021 roku został powołany Hufiec ZHP w Szczercowie, który następnie przyjął nazwę Hufiec ZHP Osiemnastka. Hufiec został powołany w celu umocnienia środowiska harcerskiego w Szczercowie, wykształcenia i pozyskania do pracy wychowawczej silnej grupy instruktorów oraz stworzenia silnej i odpowiedzialnej reprezentacji dla miejscowego samorządu terytorialnego.
Na przestrzeni ostatnich lat zbudowano wiele partnerstw i osiągnięto dobre relacje z lokalnymi instytucjami i organizacjami takimi jak Gminny Ośrodek Kultury w Szczercowie, Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Szczercowie. Ochotnicza Straż Pożarna w Szczercowie, Ochotnicza Straż Pożarna w Magdalenowie, Ochotnicza Straż Pożarna w Osinach, Szkoła Podstawowa w Szczercowie oraz Stowarzyszenie Przyjaciół Harcerstwa „Osiemnastka” w Szczercowie, które założyli rodzice zuchów i harcerzy aby wspierać rozwój lokalnego środowiska harcerskiego.
Niewątpliwie w Szczercowie zawiązała się lokalna wspólnota instruktorska i wspólnota gromad, drużyn i kręgów, której działanie jest spójne, stabilne i ukierunkowane na rozwój harcerstwa w lokalnym środowisku działania. Działanie tej wspólnoty i jej sukcesy wpływają bardzo pozytywnie na wizerunek ZHP w gminie Szczerców i gminach ościennych gdzie zamieszkuje także część zuchów i harcerzy. Efektem działania tej wspólnoty jest właśnie utworzenie Hufca ZHP w Szczercowie co samo w sobie stanowi ogromny sukces obecnie działających harcerek i harcerzy. Jest to również wielkie wyzwanie dla przyszłych pokoleń harcerskich z terenu nowo utworzonego Hufca aby przez kolejne dziesięciolecia kontynuowali piękne osiemnastkowe tradycje w naszej lokalnej społeczności.
Pierwsza drużyna o numerze 18 powstała w Szczercowie we wrześniu 1995 roku przy Klubie Młodzieży „Kuźnia”. Drużyna została powołana rozkazem Komendanta Hufca Piotrków Trybunalski i nosiła nazwę 18 Piotrkowska Drużyna Harcerska „Kuźnia” Granatowe barwy, tradycje oraz część obrzędowości drużyna przejęła od 8 Piotrkowskiej Drużyny Harcerskiej „Trop” im. Włodzimierza Puchalskiego. W 1996 roku drużyna wstąpiła do I Środowiskowego Szczepu Harcerskiego „Matecznik” im. Józefa Grzesiaka „Czarnego” w Piotrkowie Trybunalskim w którym funkcjonowała przez 16 lat. W 2012 roku drużyna powróciła do samodzielnej działalności.
W 2015 roku w Szczercowie powstała 18 Gromada Zuchowa „Małe Grizli” oraz 18 Drużyna Harcerzy Starszych „Zyngra” im. Jerzego Kukuczki, które razem z 18 Drużyną Harcerską „Kuźnia” im. Jerzego Kukuczki zawiązały Szczep 18-tych Drużyn Harcerskich w Szczercowie. W 2017 roku 18 DH „Kuźnia” i 18 DHS „Zyngra” podzieliły się na drużyny męskie i żeńskie a 18 Gromada Zuchowa podzieliła się na dwie gromady „Małe Grizli” i „Duże Grizli”. W 2018 roku powstał Krąg Instruktorski „Osiemnastka”.
W roku 2021 działalność w Szczercowie rozpoczęły kolejne jednostki: 18 Próbna Drużyna Wędrownicza oraz 18 Próbna Gromada Zuchowa. Powstał także Krąg Starszyzny Harcerskiej „Kawki 18”. W sąsiedniej gminie powstała 18 Próbna Drużyna Harcerska w Klukach oraz 18 Próbna Gromada Zuchowa w Klukach. Dotąd zuchy, harcerki i harcerze z Kluk działali w drużynach szczercowskich. Z chwilą powołania drużyny w Klukach mogą brać udział w zbiórkach miejscowej gromady zuchowej i drużyny harcerskiej.
6 września 2021 roku został powołany Hufiec ZHP w Szczercowie, który następnie przyjął nazwę Hufiec ZHP Osiemnastka. Hufiec został powołany w celu umocnienia środowiska harcerskiego w Szczercowie, wykształcenia i pozyskania do pracy wychowawczej silnej grupy instruktorów oraz stworzenia silnej i odpowiedzialnej reprezentacji dla miejscowego samorządu terytorialnego.
Na przestrzeni ostatnich lat zbudowano wiele partnerstw i osiągnięto dobre relacje z lokalnymi instytucjami i organizacjami takimi jak Gminny Ośrodek Kultury w Szczercowie, Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Szczercowie. Ochotnicza Straż Pożarna w Szczercowie, Ochotnicza Straż Pożarna w Magdalenowie, Ochotnicza Straż Pożarna w Osinach, Szkoła Podstawowa w Szczercowie oraz Stowarzyszenie Przyjaciół Harcerstwa „Osiemnastka” w Szczercowie, które założyli rodzice zuchów i harcerzy aby wspierać rozwój lokalnego środowiska harcerskiego.
Niewątpliwie w Szczercowie zawiązała się lokalna wspólnota instruktorska i wspólnota gromad, drużyn i kręgów, której działanie jest spójne, stabilne i ukierunkowane na rozwój harcerstwa w lokalnym środowisku działania. Działanie tej wspólnoty i jej sukcesy wpływają bardzo pozytywnie na wizerunek ZHP w gminie Szczerców i gminach ościennych gdzie zamieszkuje także część zuchów i harcerzy. Efektem działania tej wspólnoty jest właśnie utworzenie Hufca ZHP w Szczercowie co samo w sobie stanowi ogromny sukces obecnie działających harcerek i harcerzy. Jest to również wielkie wyzwanie dla przyszłych pokoleń harcerskich z terenu nowo utworzonego Hufca aby przez kolejne dziesięciolecia kontynuowali piękne osiemnastkowe tradycje w naszej lokalnej społeczności.
Patronem wielu naszych drużyn jest jeden z najbardziej znanych polskich Himalaistów – Jerzy Kukuczka. Ten ogromnie zasłużony polski wspinacz urodził się 24 marca w 1948 roku w Katowicach, zginął w Himalajach 24 października 1989 roku. Kukuczka był jednym z największych himalaistów na Świecie. Jako drugi człowiek na Ziemi zdobył Koronę Himalajów oraz Karakorum – czyli łącznie, wszystkie 14 szczytów o wysokościach ponad 8 tysięcy metrów.
Spośród 14 ośmiotysięczników, na 10 wszedł nowymi drogami, 7 – krotnie w stylu alpejskim, na 4 – po raz pierwszy zimą, na 1 szczyt samotnie. Żaden inny zdobywca 14 ośmiotysięczników nie może pochwalić się takim bilansem. Wolno aklimatyzował się, za to słynął z ogromnej wytrzymałości psychicznej i fizycznej. Jego partnerami byli między innymi Wojciech Kurtyka, Artur Hajzer, Krzysztof Wielicki oraz Ryszard Pawłowski.
W szkole średniej uprawiał też przez pewien czas podnoszenie ciężarów, aż do momentu kiedy dostał zakaz lekarski uprawiania tego sportu. W 1965 roku został członkiem Harcerskiego Klubu Taternickiego im. gen. Mariusza Zaruskiego w Katowicach. W 1966 roku wstąpił do Koła Katowickiego Klubu Wysokogórskiego i ukończył tatrzański kurs wspinaczkowy. W czasie zimowiska w Kowarach zimą 1967/68 uzyskał stopień przewodnika, a następnie – podharcmistrza. Razem z nim proporczyk Harcerskiego Klubu Taternickiego znalazł się na najwyższych szczytach Ziemi.
W 1988 na igrzyskach olimpijskich w Calgary wraz z Reinholdem Messnerem został nagrodzony srebrnym medalem olimpijskim. Reinhold Messner odmówił przyjęcia medalu, uzasadniając swój gest tym, że uważa alpinizm za twórczość, a nie rywalizację. Kukuczka przyjął medal, ponieważ w wyczynowym wspinaniu widział sportowe wartości, co niejednokrotnie podkreślał.
„W alpinizmie, jak w szachach – mówił – jest miejsce na swego rodzaju twórczość i sportową rywalizację. Gdyby jej zabrakło, być może nigdy bym się nie wspinał.”
„Mnie nie wystarczy być tylko w górach – dodał później – nie wystarczy być na wyprawie. Uważam, że jeżeli się podchodzi pod górę, to z jakimś celem, a tym celem jest wejść na tę górę.”
Zginął na wysokości 8300 metrów 24 października 1989 podczas wejścia na Lhotse nową drogą przez słynną, niezdobytą wówczas południową ścianę. Szczyt atakował wspólnie z Ryszardem Pawłowskim. Kukuczka wspinał się jako pierwszy i tuż przed granią szczytową odpadł. Lina nie wytrzymując obciążenia, pękła, a wspinacz spadł w 2-kilometrową przepaść. Po odnalezieniu ciała pochowano go w lodowej szczelinie, nieopodal miejsca upadku. Tablica pamiątkowa została umieszczona w Chukhung nieopodal południowej ściany Lhotse, a także na Symbolicznym Cmentarzu Ofiar Gór pod Osterwą w Tatrach. Pozostawił żonę Cecylię oraz dwóch synów: Macieja i Wojciecha.
.
Patronem wielu naszych drużyn jest jeden z najbardziej znanych polskich Himalaistów – Jerzy Kukuczka. Ten ogromnie zasłużony polski wspinacz urodził się 24 marca w 1948 roku w Katowicach, zginął w Himalajach 24 października 1989 roku. Kukuczka był jednym z największych himalaistów na Świecie. Jako drugi człowiek na Ziemi zdobył Koronę Himalajów oraz Karakorum – czyli łącznie, wszystkie 14 szczytów o wysokościach ponad 8 tysięcy metrów.
Spośród 14 ośmiotysięczników, na 10 wszedł nowymi drogami, 7 – krotnie w stylu alpejskim, na 4 – po raz pierwszy zimą, na 1 szczyt samotnie. Żaden inny zdobywca 14 ośmiotysięczników nie może pochwalić się takim bilansem. Wolno aklimatyzował się, za to słynął z ogromnej wytrzymałości psychicznej i fizycznej. Jego partnerami byli między innymi Wojciech Kurtyka, Artur Hajzer, Krzysztof Wielicki oraz Ryszard Pawłowski.
W szkole średniej uprawiał też przez pewien czas podnoszenie ciężarów, aż do momentu kiedy dostał zakaz lekarski uprawiania tego sportu. W 1965 roku został członkiem Harcerskiego Klubu Taternickiego im. gen. Mariusza Zaruskiego w Katowicach. W 1966 roku wstąpił do Koła Katowickiego Klubu Wysokogórskiego i ukończył tatrzański kurs wspinaczkowy. W czasie zimowiska w Kowarach zimą 1967/68 uzyskał stopień przewodnika, a następnie – podharcmistrza. Razem z nim proporczyk Harcerskiego Klubu Taternickiego znalazł się na najwyższych szczytach Ziemi.
W 1988 na igrzyskach olimpijskich w Calgary wraz z Reinholdem Messnerem został nagrodzony srebrnym medalem olimpijskim. Reinhold Messner odmówił przyjęcia medalu, uzasadniając swój gest tym, że uważa alpinizm za twórczość, a nie rywalizację. Kukuczka przyjął medal, ponieważ w wyczynowym wspinaniu widział sportowe wartości, co niejednokrotnie podkreślał.
„W alpinizmie, jak w szachach – mówił – jest miejsce na swego rodzaju twórczość i sportową rywalizację. Gdyby jej zabrakło, być może nigdy bym się nie wspinał.”
„Mnie nie wystarczy być tylko w górach – dodał później – nie wystarczy być na wyprawie. Uważam, że jeżeli się podchodzi pod górę, to z jakimś celem, a tym celem jest wejść na tę górę.”
Zginął na wysokości 8300 metrów 24 października 1989 podczas wejścia na Lhotse nową drogą przez słynną, niezdobytą wówczas południową ścianę. Szczyt atakował wspólnie z Ryszardem Pawłowskim. Kukuczka wspinał się jako pierwszy i tuż przed granią szczytową odpadł. Lina nie wytrzymując obciążenia, pękła, a wspinacz spadł w 2-kilometrową przepaść. Po odnalezieniu ciała pochowano go w lodowej szczelinie, nieopodal miejsca upadku. Tablica pamiątkowa została umieszczona w Chukhung nieopodal południowej ściany Lhotse, a także na Symbolicznym Cmentarzu Ofiar Gór pod Osterwą w Tatrach. Pozostawił żonę Cecylię oraz dwóch synów: Macieja i Wojciecha.
Gromady zuchowe i drużyny harcerskie część swoich symboli, zwyczajów i obrzędów wywodzi z obrzędowości 8 Piotrkowskie Drużyny Harcerskiej „TROP”. Część symboliki i zwyczajów pozostało w naszych gromadach i drużynach po ponad 16 latach przynależności 18 Drużyny Harcerskiej „KUŹNIA” do Szczepu „Matecznik”. Nasze gromady i drużyny mają także dużo własnej obrzędowości. Każda zbiórka rozpoczyna się apelem podczas którego zastępy przygotowując meldunek prezentują swoje okrzyki. Po apelu w kręgu śpiewana jest piosenka drużyny „Białe drogi”. Zbiórka kończy się odśpiewaniem pieśni „Już do odwrotu” po której zawiązywany jest otwarty krąg. Otwarty krąg symbolizuje, że każdy kto stara się postępować zgodnie prawem harcerskim może do naszego kręgu dołączyć i być jednym z nas. W kręgu śpiewamy „Bratnie słowo” i przekazujemy iskrę z pozdrowieniem Czuwaj. Przekazując iskrę każdy harcerz może krótko wyrazić swoje myśli dotyczące kończącej się zbiórki. Na obozach i biwakach krąg wiążemy na powitanie i na pożegnanie dnia a zamiast „Bratniego słowa śpiewamy pieśń „Witamy wstający dzień” lub „Żegnamy gasnący dzień” Podczas kręgów proporcowy z proporcem drużyny stoi w środku kręgu. Barwami Hufca ZHP Osiemnastka są barwy błękitno-granatowe. Granatowe chusty 18 Drużyna Harcerska „KUŹNIA” przejęła od 8 Piotrkowskiej Drużyny Harcerskiej „TROP”. Granat oznacza, że szczercowska 18-nastka powstała na wzór piotrkowskiej Ósemki z lat 80-tych a błękit symbolizuje 16 lat działania szczercowskiej drużyny w I Środowiskowym Szczepie Harcerskim „MATECZNIK. Gromady zuchowe w naszym Hufcu mają błękitne chusty. Takie barwy otrzymuje każdy zuch, który po raz pierwszy przyjdzie na zbiórkę w mundurze. Oznacza to początek jego zuchowej przygody. Każdy zuch po przejściu do drużyny harcerskiej zamienia błękitną zuchową chustę na granatową ponieważ granatowe chusty są barwami drużyn harcerskich. Granatowe barwy otrzymuje także każdy druh lub druhna którzy nie będąc wcześniej zuchami pojawią się na zbiórce po raz pierwszy w mundurze harcerskim. Razem z chustą otrzymują szary sznur. Zamiana chusty z błękitnej na granatową lub otrzymanie pierwszej granatowej chusty oznacza początek harcerskiej przygody. Kolejnymi symbolami drużyny są naramienniki, które otrzymują zuchy i harcerze razem z chustami. Drużyny posiadają swoje plakietki, które są przez harcerzy zdobywane i uroczyście wręczane podczas apeli. Kolejnym symbolem są wprowadzone w 2012 roku granatowo błękitne barwy drużyn. Po wystąpieniu ze Szczepu „Matecznik” Rada 18 DH „KUŹNIA” postanowiła połączyć Ósemkowy granat z Matecznikowym błękitem. Granat oznacza, że drużyna powstała na wzór Ósemki z lat 80-tych a błękit symbolizuje 16 lat działania drużyny w Mateczniku. Granatowo błękitną chustę otrzymują harcerki i harcerze z rąk drużynowego lub drużynowej po zdobyciu plakietki drużyny w uroczystej oprawie najczęściej przy ognisku lub kominku. Kolejnym symbolem w Hufcu Osiemnastka są proporce zastępów i drużyn wykonane w barwach błękitno-granatowych.
Zadanie jest finansowane ze środków otrzymanych z Narodowego Instytutu Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego w ramach Rządowego Programu Wsparcia Rozwoju Organizacji Harcerskich i Skautowych na lata 2018-2030
Zadanie jest finansowane ze środków otrzymanych z Narodowego Instytutu Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego w ramach Rządowego Programu Wsparcia Rozwoju Organizacji Harcerskich i Skautowych na lata 2018-2030
